Korekcja odstających uszu

Wskazanie do plastyki uszu odstających jest wskazaniem estetycznym, ale czy na pewno?

Nie. Odstające małżowiny uszne potrafią zmienić życie dziecka w piekło. Dzieci są wyśmiewane, wyzywane od Plastusia, Uszatka, czy Słonia. Stają się smutne. Nie chcą chodzić do szkoły, bawić się z rówieśnikami. Na koniec trafiają do psychologa. Nie zawsze jest taki scenariusz. Czasem dzieci, potem nastolatki i w końcu dorośli chowają skrzętnie uszy pod odpowiednią fryzurą. Panie mają lepiej,
panowie gorzej.

Kwalifikacja do plastyki małżowin usznych odbywa się na wizycie konsultacyjnej i obejmuje badanie pacjenta i omówienie szczegółów zabiegu. Pacjent jest informowany o możliwych powikłaniach. Zebrany szczegółowo wywiad chorobowy pozwala na odpowiednie przygotowanie do zabiegu oraz zidentyfikowanie ewentualnych przeciwskazań. W przypadku dzieci konieczna jest rozmowa zarówno
z rodzicami jak i z dzieckiem.
 

Przygotowanie do plastyki uszu odstających

Około 2 tygodni przed planowaną operacją pacjent jest poproszony o wykonanie badań dodatkowych (grupa krwi, morfologia krwi z rozmazem, elektrolity, poziom glukozy na czczo, CRP, APTT i INR, przeciwciała anty-HCV i anty-HIV) i przesłanie wyników badań do kliniki.

Na co najmniej 3 tygodnie przed zabiegiem i na 3 tygodnie po zabiegu rekomenduje się odstawienie: leków zawierających witaminę E, preparatów zawierających korzeń żeńszenia, czosnek, pierwiosnek oraz olej z łososia i dorsza, leków przeciwzapalnych (Ibuprofen, Voltaren, Ketonal, Nurofen, Piroxicam), leków przeciwkrzepliwych (Aspiryna, Acard, Xarelto i inne). Należy również odstawić lub
znacznie ograniczyć palenie papierosów.

Pacjent nie może być w trakcie infekcji ogólnej (np.: przeziębienie) lub miejscowej (zmiana ropna na twarzy, opryszczka). W razie wystąpienia powyższych pacjent jest proszony o kontakt i ustalenie nowego terminu operacji.

W dniu operacji pacjent jest poproszony o wzięcie prysznica z użyciem rekomendowanego mydła. Prosimy nie nakładać makijażu ani żadnych kremów na skórę twarzy oraz zdjęć biżuterię. W przypadku panów prosimy o skrócenie włosów, a w przypadku pań takie ich uczesanie, aby nie
zasłaniały okolicy zausznej.

Przed zabiegiem pacjent może zjeść lekkostrawny posiłek. Jeśli choruje na chorobę przewlekłą (cukrzyca, niedoczynność tarczycy, nadciśnienie itp.) i stosuje leki na stałe, powinien je zażyć.

Szczegółowe zalecenia pacjent otrzymuje wcześniej w formie pisemnej. Są one także omawiane przez chirurga na konsultacjach.
 

Przebieg zbiegu i hospitalizacji

Operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym i trwa około 1-1,5 godziny. Samo znieczulenie miejscowe jest nieco bolesne, ale później pacjent odczuwa dotyk, ciągniecie, ucisk, a nie czuje bólu.

Cięciem wrzecionowatym usuwa się fragment skóry z powierzchni dolnej małżowiny usznej. Następnie kształtuje się chrząstkę tak by uzyskać pożądany kształt i kąt odchylenia ucha od głowy. Szwy utrwalające nowy kształt ucha są nierozpuszczalne. Skórę zazwyczaj szyje się szwem ciągłym, nierozpuszczalnym. Na ranę zakłada się opatrunek z Bactigrasem, a całość przytrzymuje się delikatnie przepasanym bandażem elastycznym lub Pehahaftem. Tuż po zabiegu pacjent otrzymuje zalecenia pooperacyjne i wychodzi do domu. Cały okres pobytu w klinice trwa około 2-3 godzin.
 

Po operacji

Po operacji pacjent jest proszony o codzienną zmianę opatrunku (odkażanie rany płynem antyseptycznym, założenie opatrunku z Bactigrasu i przytrzymanie go Pehahaftem). Opaska nie może być założona zbyt ciasno, by nie spowodować niedokrwienia skóry uszu. Ponadto silny ucisk wzmaga ból, który jest największy w 1-2 dobie pooperacyjnej. Pacjent jest proszony o spanie w pozycji na plecach z wyżej ułożona głową, nie mycie włosów i nie moczenie opatrunków. Leki przeciwbólowe i antybiotyk stosuje się zgodnie z otrzymanymi zaleceniami.

Pierwsza kontrola odbywa się 7-10 dni po operacji. Po niej pacjent jest proszony o zakładanie opaski (np. zwykłej bawełnianej lub sportowej) przez okres 3 tygodni na noc. W ciągu dnia nie ma potrzeby noszenia opaski, za wyjątkiem udziału w lekcjach WF-u, grach zespołowych.
Po wygojeniu rany małżowinę można natłuszczać Linomagiem lub Alantanem, a na bliznę stosować preparaty z silikonem.
Kolejne kontrole pooperacyjne mają miejsce po 3-4 i 12 miesiącach od zabiegu.
 

Przeciwskazania do zabiegu

Przeciwskazaniem do plastyki powiek górnych są: niewyrównane choroby przewlekłe (cukrzyca, nadciśnienie, niedoczynność tarczycy itp.), ciąża, karmienie piersią, choroby autoimmunologiczne, infekcje ogólne i miejscowe, choroby nowotworowe, zaburzenia krzepnięcia krwi.